نمایش موارد بر اساس برچسب: خانه فولادوند
وبسایت موزه خوشنویسی ایران - خانه فولادوند
وبسایت موزه خوشنویسی ایران
سال اجرا : 1396
درباره موزه خوشنویسی ایران
موزه خوشنویسی ایران که در مردادماه سال ۱۳۹۶ افتتاح شده است، محل نگهداری صدها اثر خوشنویسی نفیس و ارزشمند است که بخشی از آن در چند تالار (در دوطبقه) به نمایش گذاشته شده و آماده بازدید استادان و هنرجویان خوشنویسی و دیگر رشته های هنری و تمامی علاقه¬مندان است.
آثار به نمایش درآمده در این موزه حدود ۲۰۰ اثر شامل قطعات خوشنویسی، نسخ خطّی، مرقّع، طومار، قلمدان، قلمتراش و دیگر ادوات خوشنویسی و نیز مهر و انگشتری و ظروف منقّش است که به خطوط کوفی، نسخ، ثلث، ریحان، رقاع، تعلیق، نستعلیق و شکسته نستعلیق نوشته شده اند. این آثار متعلّق به قرن سوم و چهارم تا دوره قاجار و اوایل پهلوی است و شامل آثاری از استادان نامدار، گمنام و ناشناختۀ خوشنویسی است. هم اکنون آثار خوشنویسان بزرگی چون خواجه اختیار منشی، علی رضا عبّاسی، میرزا احمد نیریزی، میرزا غلامرضا اصفهانی، میر حسین خوشنویس¬باشی، شکرالله نامه¬نگار، محمّدرضا کلهر، محمّدحسین عمادالکتّاب و ... در معرض بازدید علاقه¬مندان است. آثار موجود در مخزن موزه نیز به تدریج به نمایش گذاشته خواهد شد.
این موزه همچنین شامل تالار نشست ها با گنجایش چهل نفر، فضای باز برای همایش ها، کتابخانه تخصّصی خوشنویسی و کافه است و محل مناسبی برای برگزاری نشست های علمی ، رونمایی کتاب، نمایشگاه ادواری گروهی و اختصاصی و دیدارهای متخصّصان و صاحب نظران است. بازدیدهای گروهی دانش آموزان، دانشجویان و ... نیز با هماهنگی قبلی امکان پذیر است.
تاریخچه موزه خوشنویسی ایران
سازمان زیباسازی شهر تهران در راستای توسعۀ فضاهای فرهنگی در تابستان ۱۳۹۴طرح تأسیس موزه خوشنویسی ایران را در دستور کار خود قرار داد و از همان زمان با بهره گیری از نظر کارشناسان خبره به تهیّۀ صدها اثر ارزنده و فاخر خوشنویسی اقدام نمود و در نهایت با اختصاص عمارت فولادوند به این امر و بازسازی و تغییر کاربری آن، موزه خوشنویسی ایران تأسیس شد.
عمارت فولادوند بنایی فاخر با مساحت ششصد متر مربّع است، متعلّق به غلامرضا فولادوند (۱۲۸۱- ۱۳۶۹ش) نماینده شاهرود در ادوار پانزدهم و شانزدهم مجلس شورای ملّی ایران بود و در همان ایّام ساخته شد (۱۳۲۶- ۱۳۳۰ش). ساختمان فولادوند به صورت کوشک در میان باغی مشجّر قرار داشت و از مشخّصه های معماری آن استفاده از نمای آجری، در و پنجره و تابش بندهای چوبی، ستون های استوانه ای بدون تزئینات داخلی است. متأسّفانه معمار این بنا شناخته نشد.
این عمارت مدّت ها پس از انقلاب اسلامی ایران (۱۳۵۷ش) هم محل سکونت خانوادۀ فولادوند بود و پس از آن متروکه شد و گاه از ساختمان و محوّطۀ بیرونی آن برای ساخت فیلم های سینمایی و مجموعه های تلویزیونی استفاده می شد؛ تا اینکه سازمان زیباسازی شهر تهران در سال ۱۳۹۵ این عمارت را با هدف حفظ و حراست از بناهای قدیمی دارای هویّت معماری خریداری کرد و پس از بررسی های لازم به موزه خوشنویسی ایران اختصاص داد. پس از آن مراحل بازسازی ساختمان قدیمی، افزودن فضاهای جدید و طرّاحی داخلی انجام شد و بناهای افزوده به این مجموعه با نمای تماماً شیشه ای از بخش قدیمی ساختمان جدا شده است.
مجموعه موزه خوشنویسی ایران شامل چند تالار برای نمایش آثار در دوطبقه، بخش اداری، مخزن آثار، تالار نشست ها، کتابخانه، آسانسور، نگهبانی، کافه و ... است. در معماری داخلی موزه از قاب های یک شکل و مبلمان زیبا و مدرن استفاده شده است.
ساختمان موزه پس از ماه ها کار مداوم آماده بهره برداری شد و با افزوده شدن گنجینه ای نفیس از آثار خوشنویسان قدیم، موزه خوشنویسی ایران در ۲۸ مرداد ماه ۱۳۹۶ افتتاح گردید و آماده پذیرایی از بازدیدکنندگان است.
